Laatste fietsdag op het vasteland en ineens ook de langste fiets afstand. We komen dan ook op verschillende terreinen.
Eerst is de Via Verde nog het traject waar de trein voor het werkvolk voor de
Ojos Negros over liep.
We komen dan aan een bordje dat het einde van de Via Verde aanduidt, maar dat is het niet. We beslissen niet de gps route te volgen maar de Via Verde in de veronderstelling dat dit een nieuw stuk is.
Maar misschien wil de route dit stuk vermijden, want de route gaat nu onder/over de
autovia naar believen - misschien is dit stuk wel het minst aangename van deze reis totnogtoe.
Op een groot rond punt aangekomen stoppen de bordjes (zonder aankondiging), dat was het dan voor de Via Verde.
We volgen nu terug de gps route en komen op het vlak, doorheen Sagunto naar Valencia, en door de citrusgaarden.
In #
Valencia is er een lang fietspad dat de stad in leidt. Ook in de stad zijn er fietspaden genoeg maar het is soms zoeken wat de bedoeling is.
In Valencia is het nog een opgave om de fietsen met de hulp van of ondanks concierge Sergio met de kleine lift op het balkonnetje te krijgen. (Het stuur van de Santos heb ik hiervoor een kwartslag moeten draaien)
De Weehoo en fietskar slapen 2 nachten op straat - weliswaar met 3 sloten beveiligd. Let's see...
